Kauwen op een rozijn helpt echt niet tegen uitbuiting en onderbetaling
Zo was de kop boven een artikel in de Volkskrant waarin hoogleraar management Ronald Purser zijn visie op de mindfulnessindustrie uitlegt. Kort gezegd komt het erop neer dat er een grote mindfulnesshype is ontstaan, die onder meer belooft dat middels mindfulness stressreductie mogelijk is. Hierbij uitgaand van het idee dat stress niet iets is dat ons wordt opgelegd maar dat we het onszelf opleggen, wij zijn gewoonweg niet goed aangepast aan het moderne leven. ‘Doe je mindfulnessoefeningen en je kunt het leven weer aan’, dat is het idee volgens de mindfulnessindustrie.
Is stress enkel een individueel probleem?
Pursers grote bezwaar hiertegen, is dat stress gezien wordt als een individueel probleem, en de verantwoordelijkheid voor oplossing van dit probleem dus ook bij het individu wordt gelegd. Er wordt te weinig naar externe stress veroorzakende omstandigheden gekeken, zoals een bv een hoge werkdruk, baanonzekerheid, gebrek aan autonomie en een 24 uurs economie. Dit artikel trok mijn aandacht omdat ik een voorstander en beoefenaar van mindfulness ben en dit ook vaak cliënten aanraadt in mijn coachingstrajecten. Even ben ik verward. Heb ik het dan al die tijd verkeerd gezien? Maar nee, eigenlijk zegt Purser wat ik in de praktijk vaak meemaak op individueel niveau. Ik kan cliënten goed inzicht geven in stress en hun stressoren en welke stressreducerende acties je kunt ondernemen op fysiek en mentaal vlak en qua zelfmanagement. Mindfulness is er daar één van. Vaak helpen deze inzichten en acties voldoende, maar helaas komt het ook geregeld voor dat dit onvoldoende uitkomst biedt. De werkomgeving vraagt simpelweg te veel van een cliënt. De cultuur en werkdruk blijven hetzelfde en de werknemer wordt maar geacht hiermee om te kunnen gaan. Ik kom het zelfs geregeld tegen dat cliënten wel voor enkele uren ziek gemeld worden, maar dat hun targets, takenpakket en verantwoordelijkheden hetzelfde blijven!
Keuzes maken
Zowel de werkgever als de werknemer zelf kijken vooral naar acties om als werknemer beter om te gaan met stress. Dat alleen is dus geregeld ontoereikend. Gelukkig dringt dit besef ook steeds wat meer door tot werkgevers en zijn zij bezig maatregelen te nemen, zoals bijvoorbeeld het verbod op emailen na werktijd bij sommige bedrijven, digital wellbeing als onderdeel van het vitaliteitsbeleid. Immers, we zijn meer dan enkel werknemer: er is ook nog een privé situatie die energie kan geven maar ook energie kan kosten, ook daar moeten we keuzes maken. Hopelijk zet deze trend zich door en nemen werkgevers en overheden steeds meer hun verantwoordelijkheid en scheppen de voorwaarden om werk en de combinatie werk-gezin minder stressvol te maken. Dan blijven wij werknemers helpen om te gaan met stress, onder meer door mindfulness, want ik blijf ervan overtuigd dat dit een positieve invloed heeft op je leven!
Week van de werkstress
De week van de werkstress van 11 tot en met 15 november is een goed begin om samen in gesprek te gaan over werkstress, door heel Nederland worden tal van activiteiten georganiseerd, o.a. is er dagelijks de mogelijkheid om in gesprek te gaan met behulp van de Koerskaart werkstress, maar ook de Koerskaart van werk privé (on)balans naar werk privé plezier.
Samen met je team of onder begeleiding van ervaren professionals, de keuze is aan u!
Trainer /coach
